ทักษะการเขียนถือเป็นจุดอ่อนของเด็กไทย ไม่น้อยไปกว่าทักษะการอ่าน สังเกตได้ว่า ผลงานเขียนของผู้เรียนส่วนใหญ่จะมีเนื้อหาสั้น ขาดการขยายความ และขาดความคิดสร้างสรรค์ ด้วยเหตุนี้ ผู้วิจัยในฐานะครูต้นแบบจึงได้ศึกษาแนวคิดในการใช้เพลงบรรเลงมาช่วยในการพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของผู้เรียน ระหว่างการผลิตงานเขียน โดยมีการพัฒนาบทเรียนร่วมกัน (lesson study) และวิจัยเชิงปฏิบัติการในชั้นเรียน (classroom action research) ต่อเนื่อง โดยทำงานร่วมกับเพื่อนครู หัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ในฐานะพี่เลี้ยง และผู้บริหารฝ่ายวิชาการในฐานะโค้ช ผลการดำเนินงานทำให้ผู้วิจัยค้นพบว่า ทักษะการเขียนเชิงสร้างสรรค์ของผู้เรียนเพิ่มสูงขึ้นจากการใช้เพลงบรรเลงเป็นเทคนิคการสอนร่วมกับกระบวนการเรียนรู้และเกณฑ์การประเมินทักษะการเขียนเชิงสร้างสรรค์